Historia Eugeniusza Bodo opowiedziana tańcem i śpiewem

Musical „Bodo” to historia legendarnego polskiego artysty Eugeniusza Bodo, która stała się inspiracją dla reżysera Dariusza Taraszkiewicza. Stworzył on przedstawienie, w którym tytułową rolę gra Dariusz Kordek. Spektakl, którego ogólnopolska premiera miała miejsce w lutym 2016 roku, został wystawiony również w Jaśle 10 marca br.

Przedstawienie w konwencji musicalu, którego najważniejszym i najmocniejszym aspektem są niezapomniane przeboje artysty, m.in. „Umówiłem się z nią na dziewiątą”, „Całuję twoją dłoń, madame”, „Już taki jestem zimny drań” oraz piosenka kończąca spektakl „Ach, jak przyjemnie” prezentuje nietuzinkowe spojrzenie na życiorys największej gwiazdy polskiego kina i teatru okresu międzywojennego. Z jednej strony przenosi widza na estradę lat 20-tych i 30-tych, pełną piór, cekinów i zalotnych spojrzeń pań o wątpliwej reputacji, a z drugiej sprawia, że ogląda film z tamtych czasów, z całą paletą charakterystycznych gestów, słów i układów choreograficznych.

– Spektakl jest inspirowany historią Eugeniusza Bodo, ale przepuszczoną przez naszą wyobraźnię i dzisiejsze czasy. Zależało nam, aby głównym przesłaniem musicalu było to, że tak naprawdę nigdy nie możemy być do końca pewni tego, co czeka nas jutro. Podobnie musiało być też z Bodo kiedy był największą gwiazdą polskiego show biznesu. U szczytu swojej sławy w 1937 czy 1938 roku nie mógł nawet przypuszczać, że przyjdzie mu rozstać się z życiem w tak tragicznych okolicznościach – mówił w wywiadzie dla Polskiej Agencji Prasowej reżyser musicalu Dariusz Taraszkiewicz.

W spektaklu, oprócz Dariusza Kordka, uczestniczyli młodzi tancerze, przygotowani przez Agnieszkę Brańską.

Eugeniusz Bodo urodził się 28 grudnia 1899 r. jako Bogdan Eugene Junod (jako miejsce urodzenia podawane są, w zależności od źródła, Łódź lub Genewa). Jego ojciec, Teodor Junod, prowadził w łódzki kinoteatr „Urania”. Matka, Dorota Dylewska, pochodziła z polskiej szlachty. Na wczesnym etapie kariery Bodo występował w warszawskich kabaretach, m.in. w Qui Pro Quo i Morskim Oku.

W filmie po raz pierwszy pojawił się w 1925 r. jako Geniuś w „Rywalach” w reż. Henryka Szaro. Następnie grał m.in. w „Uśmiechu losu” (1927), „Pieśniarzu Warszawy” (1934), „Kocha, lubi, szanuje” (1934). W „Czarnej perle” (1934) Bodo zagrał razem z tahitańską aktorką i tancerką Reri, którą poznał podczas jej pobytu w Warszawie i z którą prywatnie połączył go romans.

Jedną z najbardziej pamiętnych ról, Bodo wykreował w „Piętrze wyżej” (1937), skąd pochodzi piosenka „Umówiłem się z nią na dziewiątą”. W 1938 roku aktor wystąpił wraz z Adolfem Dymszą w „Pawle i Gawle”, gdzie w duecie wykonali kołysankę „Aaa, kotki dwa” („Ach, śpij kochanie”).

Po wybuchu wojny Bodo wyjechał do Lwowa, gdzie działał artystycznie m.in. w zespole Tea-Jazz prowadzonym przez Henryka Warsa. W 1941 r. został aresztowany przez NKWD i pod zarzutem szpiegostwa przetrzymywany w moskiewskim więzieniu. Straszliwe warunki oraz depresja w ciągu dwóch lat doprowadziły aktora do wyniszczenia. Bodo zmarł 7 października 1943 r. na terenie dawnego ZSRR, podczas transportu do łagru.

(JDK)