Co odróżnia zasiłek pielęgnacyjny od dodatku pielęgnacyjnego?

Bardzo często zasiłek pielęgnacyjny mylony jest z dodatkiem pielęgnacyjnym, chociaż są to dwa różne świadczenia. Na czym polegają różnice: komu należą się te świadczenia i kto je wypłaca?

Przez długi czas to ZUS wypłacał zarówno zasiłki jak i dodatki pielęgnacyjne. Później wypłatę zasiłków przejęły organy właściwe dla miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy – wójt, burmistrz lub prezydent miasta, a dodatki w dalszym ciągu wypłacał ZUS. ZUS powiadomił wówczas listownie wszystkich pobierających zasiłek pielęgnacyjny o zmianie przepisów dotyczących świadczeń rodzinnych i o konieczności złożenia w określonym terminie wniosku o zasiłek do właściwej instytucji, czyli np. do ośrodków pomocy społecznej. Jednak, jak się okazuje, nawet jeszcze dziś nie wszyscy zainteresowani odróżniają zasiłek pielęgnacyjny od dodatku.

Po dodatek pielęgnacyjny do ZUS
Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty w dwóch przypadkach, jeżeli: – została ona uznana za całkowicie niezdolną do pracy i do samodzielnej egzystencji (dawna I grupa inwalidztwa) albo – skończyła 75 lat.

Wyjątek stanowią renty socjalne, do których nie przysługują dodatki pielęgnacyjne, gdyż pobierającym takie renty, zasiłki pielęgnacyjne przyznają i wypłacają przeważnie ośrodki pomocy społecznej, nie zaś ZUS.

Należy pamiętać, że prawo do dodatku pielęgnacyjnego z ZUS nie jest uwarunkowane nieposiadaniem prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Natomiast prawo do zasiłku pielęgnacyjnego z instytucji miejskiej, przysługuje jedynie osobie, która nie jest uprawniona do dodatku z ZUS. Osoba, której ZUS przyznał dodatek pielęgnacyjny zostaje o tym fakcie powiadomiona decyzją ZUS i jeżeli pobiera zasiłek pielęgnacyjny, powinna ten fakt jak najszybciej zgłosić do instytucji, która jej to świadczenie wypłaca. – Generalna zasada jest taka, że zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego. To uprawniony powinien dopilnować, aby jednocześnie nie pobierać dodatku pielęgnacyjnego z ZUS i zasiłku pielęgnacyjnego z gminy. W przeciwnym razie będzie musiał oddać jeden z nich – zaznacza Małgorzata Łyszczarz-Bukała, rzecznik regionalny ZUS.

Dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS stwierdzającego całkowitą niezdolność do pracy i do samodzielnej egzystencji. Natomiast dla osób, które ukończyły 75 lat, dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest przez ZUS z urzędu. Dodatek pielęgnacyjny wynosi aktualnie 208,67 zł i jest corocznie waloryzowany.

Jeżeli chcemy ubiegać się o dodatek pielęgnacyjny z ZUS, to powinniśmy złożyć:
– zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie (druk N-9), – dokumentację medyczną oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia.

Postępowanie w sprawie o dodatek pielęgnacyjny, (jeżeli świadczenie nie jest przyznawane z urzędu, w związku z ukończeniem przez emeryta/rencistę 75 roku życia), rozpoczyna się na wniosek osoby zainteresowanej lub jej ustawowego przedstawiciela. Wniosek składa się w placówce ZUS, która przyznała i wypłaca świadczenie emerytalno-rentowe – osobiście lub za pośrednictwem operatora pocztowego.

Po zasiłek pielęgnacyjny do gminy
Zasiłek pielęgnacyjny jest jednym ze świadczeń rodzinnych, wypłacanych przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje niezależnie od wysokości osiąganego dochodu i jest przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z niezdolności do samodzielnej egzystencji. Zasiłek wypłacany jest miesięcznie w kwocie 153,00 zł i przysługuje:

• niepełnosprawnemu dziecku (w wieku do ukończenia 16 roku życia na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności);
• niepełnosprawnej osobie w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności lub orzeczeniem ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji lub orzeczeniem o zaliczeniu do I grupy inwalidzkiej;
• niepełnosprawnej osobie w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub orzeczeniem ZUS o całkowitej niezdolności do pracy lub orzeczeniem o zaliczeniu do II grupy inwalidzkiej, jeżeli niepełnosprawności powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia;
• osobie, która ukończyła 75 rok życia.

Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje gdy:

• osoba uprawniona pobiera dodatek pielęgnacyjny np. z ZUS;
• osoba uprawniona przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

(ZUS)