Walczyli o „Złotą Szpilę”
Lidia Bachórz i Dorota Libuszowska to laureatki XVIII Ogólnopolskiego Turnieju Satyry „O Złotą Szpilę” im. Ignacego Krasickiego w Przemyślu kategorii „recytacja – dorośli”. Natomiast wyróżnienie w kategorii „recytacja – szkoły ponadgimnazjalne” zdobył Marek Śliwa. Cała trójka reprezentowała Jasielski Dom Kultury w finale konkursu, który odbył się 21 listopada br. w Centrum Kulturalnym w Przemyślu.
Ogólnopolski Turniej Satyry „O Złotą Szpilę” ma otwartą formułę konkursową – jest adresowany zarówno do osób indywidualnych, jak i grup działających wyłącznie amatorsko.
Uczestnicy walczą o zwycięstwo w swoich kategoriach, a dodatkowo jury poszczególnych konkursów wybiera laureata głównej nagrody – „Złotej Szpili”. W tym roku otrzymała ją Magdalena Zarembska z Miejskiego Domu Kultury w Lubaczowie za tekst Sylwii Chutnik „Piosenka dziewczyny prowadzonej na widzenie”.
Turniej obejmuje cztery dziedziny twórczości: kreację słowa (dot. recytacji utworu satyrycznego), muzyczną, literacką i plastyczną. Pokłosiem tej ostatniej jest wystawa pokonkursowa.
W tym roku w jury konkursu recytatorskiego zasiadali: Kamil Dobrowolski, aktor Teatru Maska z Rzeszowa, Robert Świdnicki, polonista z Przemyśla, Leszek Kuchniak, artysta rzeźbiarz z Rzeszowa oraz Jacek Marcińczak, muzyk z Przemyśla. Po wysłuchaniu 32 prezentacji komisja konkursowa przyznała nagrody i wyróżnienia.
Reprezentantki Jasielskiego Domu Kultury Lidia Bachórz i Dorota Libuszowska zdobyły I miejsce ex eaquo.
Podczas odczytania wyników Kamil Dobrowolski podzielił się swoimi spostrzeżeniami, zwracając m.in. uwagę na błędy recytatorów, które w przyszłości należy eliminować. – Mając 17 lat brałem udział w takich konkursach i popełniałem te błędy, co wy dzisiaj. Kiedy recytujecie wiersz, pamiętajcie, że on ma swój rytm. Wiersz jest wierszem, a proza prozą. Nie możemy mówić wiersza jak prozy. Trzeba go mówić prawdziwie, jak prozę, ale nie możemy go szatkować. Nie udziwniajmy, nie szukajmy dźwięków z kosmosu, szukajmy prawdziwych dźwięków, które odzwierciedlają nasze uczucia w tym momencie. Prawda – o to walczymy w teatrze. A wy jako młodzi ludzie, macie tej prawdy bardzo, bardzo dużo. Korzystajcie z niej, bo to jest największy dar.
(JDK)
