U-MÓW się z nami – GESTAMI!

Pod naszym patronatem

Mijający tydzień w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle upływał pod znakiem warsztatów kompetencji językowych realizowanych w ramach projektu w projekcie „U-MÓWMY SIĘ NA…POLSKI!”.

Gimnazjaliści ze szkół w Jaśle, Bieździedzy, Szebniach, Święcanach i Umieszczu pod okiem dr Barbary Sokołowskiej poznawali tajniki słów i wyrażeń, przedstawiali sposoby ich zastosowania w konkretnych sytuacjach, dyskutowali o sztuce wymowy. Przekonali się także, że ważne jest nie tylko to, co mówimy, ale też jak mówimy oraz to, jak mówiąc (a nawet nie mówiąc) wyglądamy. Nasze zachowanie, mimika, gesty są bowiem nieodłącznym elementem komunikacji, równie ważnym jak słowa, a często nawet ważniejszym – udowodniono bowiem, że w przypadku, gdy gesty sygnalizują coś innego niż wypowiadane słowa, nasz rozmówca uwierzy właśnie gestom. Dzieje się tak, ponieważ osoby, z którymi się porozumiewamy są czujne i obserwują, czy ich odbiór naszych intencji jest trafny, czy nasze zachowania wiernie odzwierciedlają wewnętrzne uczucia, czy są raczej kontrolowaną autoprezentacją. Przyjrzyjmy się zatem mowie ciała bliżej:

Komunikacja niewerbalna, mowa ciała, język ciała – dotyczy wszystkich ludzkich zachowań, postaw i obiektów innych niż słowa, które komunikują wiadomości i posiadają wspólne społeczne znaczenie. Obejmuje wygląd fizyczny, ruch ciała, gesty, wyraz twarzy, ruch oczu, dotyk, głos oraz sposób wykorzystywania czasu i miejsca w komunikowaniu się.

Oto znaczenia kilku podstawowych zachowań:

– ręce ułożone w kształt piramidy wierzchołkiem do góry to gest właściwy ludziom pewnym siebie, zajmującym wysoką pozycję. Jest demonstracją dominacji, wyższości.

– ręce złożone w kształt piramidy wierzchołkiem w dół to gest świadczący o pewności siebie, świadomości zajmowania mocnej pozycji, ale jednocześnie oznaczający skupienie i gotowość do słuchania.

– skrzyżowanie rąk na piersiach to wyraz postawy negatywnej lub obronnej, osoba taka nie czuje się pewnie i bezpiecznie lub też nie zgadza się z tym, co mówi rozmówca. Im wyżej są trzymane ręce tym gorszy jest humor tej osoby.

– mocny i energiczny uścisk dłoni jest charakterystyczny dla osoby silnej i statecznej, szczerej i bez kompleksów, natomiast lekki uścisk dłoni oznacza, że rozmówca nie jest pewny siebie i brakuje mu odwagi w podejmowaniu decyzji, cechuje też ludzi podejrzliwych.

– obniżenie głowy i zarazem wciągnięcie szyi może oznaczać odruchową chęć uniknięcia zagrożenia, skulenia się w sobie.

– trzymanie rąk za plecami, podniesiona głowa i wypięta pierś – ten gest świadczy o dużej pewności siebie i poczuciu bezpieczeństwa. Jednakże gdy ręce są na plecach, a jedna ręka trzyma drugą za nadgarstek lub wyżej, oznacza to najczęściej zakłopotanie, frustrację lub zmartwienie. Im mocniej zaciśnięta ręka na drugiej, tym większe poczucie bezradności i napięcia.

– siedzenie z rękoma założonymi za głową i skrzyżowanymi nogami oznacza dużą pewność siebie, komfort psychiczny i przewagę nad rozmówcą oraz poczucie dominacji.

– lekkie drapanie się w szyję czy odginanie kołnierzyka palcami w czasie mówienia jest prawie pewnym sygnałem nieprawdomówności lub przynajmniej braku przekonania do tego co się mówi.

– ręce w kieszeniach a kciuk na zewnątrz jest prezentowaniem siły psychicznej i pewności siebie. Osoba taka jest gotowa na niespodziewane wyzwania i nie obawia się trudności.

– opuszczenie głowy obniża też oczy i dlatego może być oznaką uległości, nieśmiałości

– poprawianie, układanie włosów – brak pewności siebie, brak poczucia bezpieczeństwa.

– stukanie się w brodę – próba podjęcia decyzji, szukanie wyjścia z trudnej sytuacji.

– obgryzanie paznokci – brak poczucia bezpieczeństwa, zdenerwowanie, niepewność.

Na zakończenie zapraszamy do udziału w zabawie: Co oznacza zachowanie prezentowane na obrazku? Odpowiedzi prosimy przesyłać na adres mailowy: aktywni@mbp.jaslo.pl do 19 listopada 2012 r. Spośród nadesłanych prawidłowych odpowiedzi wylosujemy projektowe upominki!

Źródła:
Dale G. Leathers, Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania, Warszawa, 2007.
Wadim Wołowik, Język ciała. Pomoc dla pracowników organów ochrony, prawa i porządku, Kraków, 1998.
www.gesty.com.pl
http://pl.wikipedia.org/wiki/Komunikacja_niewerbalna

Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Promocja języka polskiego”, który towarzyszy kampanii społeczno-edukacyjnej „Ojczysty – dodaj do ulubionych”.

Patronat nad projektem objęli: Burmistrz Miasta Jasła, Starosta Jasielski, Podkarpacki Wicekurator Oświaty.

Partnerami projektu są: Urząd Miasta Jasła, Powiat Jasielski, Jasielski Dom Kultury, Firma Tekpud, Młodzieżowy Dom Kultury w Jaśle, I Liceum Ogólnokształcące w Jaśle, Sielsky, Hornblend, SBP Oddział w Jaśle.

(MBP w Jaśle)