Zbliżyć ziemię do nieba

Pod naszym patronatem

2 października 2012 r. w ramach VII Festiwalu Poezji i Prozy w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle odbyły się warsztaty poetyckie, które poprowadził Waldemar Smaszcz – krytyk literacki, tłumacz, autor wielu esejów i książek dotyczących poezji K. Wojtyły, ks. J. Twardowskiego.

Do najbardziej znanych należą: „Rzecz o Franciszku Karpińskim”, „Adam i Ewa: rzymska miłość Mickiewicza”, „Krzysztof i Barbara: podobni jak dwie krople łez”.
W warsztatach uczestniczyły poetki regionu jasielskiego, zgromadzone w Klubie „Michalina” i Klubie Powiększania Wyobraźni Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaśle.

To świetna szkoła pokory – powiedział Waldemar Smaszcz odnosząc się do zawodu krytyka. Wyjaśnił też, jak on sam pojmuje poezję, wskazując jej istotne cechy. Poezja jest w opozycji do serca i rozumu. Rozum pomniejsza i porządkuje – serce zaś radzi kochać i jest źródłem tajemnicy. Język poezji potrzebny jest tam, gdzie za pojęciem nie stoi desygnat.

Poezję uznał za nieprecyzyjny język poznania, podając wzór obrazowania poetyckiego, którego nadrzędnym celem jest zbliżenie ziemi do nieba. Środki często używane w wierszu to porównania, które są mało finezyjne. Według niego wielka poezja oparta jest na metaforze. Zwrócił uwagę na istotę niedopowiedzenia, na przykładzie tekstu „Dwie krople” Z. Herberta. Metafora jest dowodem zaufania poety do czytelnika i stwarza możliwość dialogu. Aby poszerzyć krąg odbiorców własnej poezji należy dbać o jej uniwersalizm.

W drugiej części spotkania poetki odczytały swoje wiersze i zmierzyły się z ich krytyką, pilnie słuchając rad profesjonalisty.

Jaki pożytek wynika z pisania poezji? – To udział w kulturze i dawanie radości innym.

Współorganizatorem VII Festiwalu Poezji i Prozy był Jasielski Dom Kultury.

(MBP w Jaśle)