Medaliony pamięci – będą przypominać o wybitnych dębowszczanach

Pamięć o prof. dr Stanisławie Pawłowskim oraz Aleksandra Wiśniowskiego – wybitnych rodakach ziemi dębowieckiej będą od dzisiaj przypominać dwie symboliczne tablice w formie medalionów, umieszczone w budynku Szkoły Podstawowej w Dębowcu.

Stanisław Pawłowski (urodzony 16 marca 1882 roku w Dębowcu) to wybitnej sławy polski geograf, rektor Uniwersytetu Poznańskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, wiceprezydent Międzynarodowej Unii Geograficznej. Jako pierwszy opracował rzeźbę polskiego wybrzeża, jest też uznawany za twórcę geografii krajobrazowej. Zginął tragicznie 6 stycznia 1940 roku, bestialsko rozstrzelany przez hitlerowskiego okupanta.

Aleksander Wiśniewski (urodzony 2 stycznia 1880 roku w Dębowcu) był zaś wieloletnim kierownikiem miejscowej szkoły. Dał się poznać jako wzorowy Polak, nauczyciel i wychowawca. Zginął śmiercią męczeńską 7 stycznia 1941 roku w oświęcimskim obozie koncentracyjnym.

– Uważam, że pamięć o przeszłości i kultywowanie tradycji to jest najważniejszy element wychowawczy i stawia treści wychowawcze nawet ponad dydaktykę. Żeby dziecko potrafiło zdobywać normalną wiedzę – tą objętą programem nauczania – najpierw musi być przede wszystkim wychowane. A jeżeli nie będzie wychowane w tradycjach i przeszłości, to każde inne wychowanie uważam za anty, nie to co dziecko powinno zdobyć. Stąd w naszej szkole głównym elementem wychowawczym są nasi rodacy, nasi przodkowie, którzy pochodzą z tej maleńkiej miejscowości. – powiedziała Urszula Michalska, dyrektor Szkoły Podstawowej w Dębowcu.

Odsłonięcie pamiątkowych tablic w budynku miejscowej szkoły zbiegło się z uroczystym Zjazdem Rodzinnym, zorganizowanym przez przodków wybitnych rodaków ziemi dębowieckiej – rodziny: Pawłowskich, Martynowskich, Wiśniowskich i Wiśniewskich oraz Stowarzyszenie Miłośników Dębowca i Okolicy.

– To jest kolejna uroczystość w szkole, która wiąże się z osobami i naszego patrona, i innych wielkich dębowszczan. – podkreśliła Urszula Michalska.

Jednym z zaproszonych gości był syn profesora – Zbigniew Pawłowski.

– Bywam często w Dębowcu, ponieważ mam dobre kontakty ze szkołą. Bardzo cenimy sobie współpracę z panią dyrektor, która dba o szkołę, dba o dzieci. – mówi Zbigniew Pawłowski.

84-letni dziś syn profesora Stanisława Pawłowskiego na pytanie, jakim zapamiętał własnego ojca odpowiada: – To jest trudno powiedzieć jakiego. Na pewno jako człowieka pracy, na pewno jako człowieka prostolinijnego, jako człowieka wymagającego bo jak dostałem dwa klapsy to z tego powodu, że nie umiałem odmienić pór roku w języku łacińskim i nie umiałem napisać nazwiska Piłsudski. Dzisiaj może dostałbym świadectwo dysleksji, ale wtedy przed wojną o dysleksji się nie mówiło. Nie mogłem sobie z tym nazwiskiem poradzić. Dzięki swojej uczciwości miał ogólne poszanowanie, co było rezultatem jak wybierano rektora. Ówczesny rząd zamierzał ograniczyć autonomię uniwersytetu to powołano Pawłowskiego, bo uważano, że to jest jedyny człowiek, który może uniwersytetu bronić, który ma swoje zdanie i nie boi się go przedstawić. Muszę powiedzieć, że w pewnych genach mi to zostało. Ja też mam swoje zdanie odnośnie wielu spraw i nie mam najmniejszych zahamowań, żeby swoje zdanie przedstawiać. Czy to się komuś podoba czy się nie podoba.

O patronie szkoły oraz jej wieloletnim kierowniku przypominają już dwie tablice pamiątkowe w budynku placówki. Z okazji czterdziestolecia nadania imienia Stanisława Pawłowskiego, 1 czerwca 2009 roku umieszczono tu również urnę z ziemią z miejsca, gdzie prawdopodobnie zginął wybitny geograf.

Damian Palar
d.palar@terazjaslo.pl